Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Η πτώση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού στην Ελλάδα (είκοσι χρόνια μετά...)

Αν και το ipad ήρθε στην Ελλάδα σχεδόν ταυτόχρονα με τον υπόλοιπο κόσμο( αν το συγκρίνουμε με τις εποχές που μονολογούσαμε όλο θλίψη ¨είμαστε πενήντα χρόνια πίσω"), η πτώση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού όμως, χρειάστηκε είκοσι χρόνια από τις πλατείες, του Βερολίνου, της Μόσχας, του Βουκουρεστίου και της Τιμισοάρα για να φτάσει ξεθεωμένη στην κατάληψη της Νομικής. Εβλεπα τον  Κύριο Αλαβάνο  να αγορεύει στην τηλεόραση, και μου θύμισε το χαμένο βλέμμα του Τσαουσέσκου, στην τελευταία ομιλία του, που αντί το συγκεντρωμένο πλήθος να τον χειροκροτεί ως συνήθως για κάνα δεκάλεπτο, άρχισε να τον γιουχάρει κι  αυτός χαμογελούσε αμήχανα ψάχνοντας απεγνωσμένα κάποια εξήγηση, στα τρομοκρατημένα πρόσωπα των επιτελών του....

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Γίνε Αριστερός, είναι εύκολο, είναι της μόδας και δεν κοστίζει...

Το να είναι κανείς αριστερός στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι η τέλεια δουλειά. Δεν χρειάζεται να αποδείξεις τα προσόντα σου για να την εξασκήσεις, αρκεί απλά να το δηλώσεις ,δεν απαιτεί κεφάλαια αφού δουλεύεις με τα λεφτά των άλλων, δεν χρειάζεται να εφαρμόζεις ο ίδιος αυτά που απαιτείς από τους άλλους αφού ομολογείς αφοπλιστικά ότι πολεμάς το σύστημα από μέσα κι ακόμα λειτουργεί σαν το καλύτερο πλυντήριο ενοχών, γιατί γαμώτο εσύ "νοιάζεσαι"...Ο αριστερός είναι ωραίος, έχει λύσεις για όλα για "πάσα νόσο και πάσα μαλακία΄', γιατί μόνο αυτός, ξέρει κάποιον  που θα βάλει τα λεφτά για να γίνουμε Σουηδία (στα παροχές), ενώ  θα συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν γνήσιοι  Ελληνες (στις υποχρεώσεις)... Ο αριστερός δεν χαλάει καρδιές, η αγκαλιά του, τους χωράει όλους, νοιάζεται και παλεύει  για τα κεκτημένα δικαιώματα  του εργάτη αλλά και του  μικρομεσαίου, του αγρότη αλλά και του γιατρού, του ιδιοκτήτη βυτιοφόρου αλλά και του μετανάστη, του εμπορουπαλλήλου αλλά και του συνταξιούχου (στα 45) της Ολυμπιακής, της ΔΕΗ, του ΟΤΕ κλπ...Ο αριστερός δεν χαραμίζει το χρόνο του σε καπιταλιστικά κολπάκια και διλήμματα, (έσοδα-έξοδα),έχει τη λύση στο τσεπάκι, δουλειά για όλους, βασικό μισθός 1500 ευρώ (χωρίς τα επιδόματα), σύνταξη στα 50 για τους άντρες και στα 30 για τις μητέρες (ακόμα και τις μέλλουσες), δωρεάν παιδεία, χωρίς εξετάσεις, χωρίς βαθμούς, χωρίς όριο χρόνου σπουδών, εξασφαλισμένο πτυχίο, εξασφαλισμένη θέση μετά στο δημόσιο, όλα κομπλέ, στο αριστερό σύμπαν υπάρχει κάποιος "πατερούλης" που αφού κέρδισε το γαλαξιακό τζόκερ θα μας φροντίζει και θα μας αγαπάει όλους, αρκεί να  τον ψηφίσουμε...Ο αριστερός δεν αντέχει την αδικία, η ευαίσθητη καρδιά του σπαράζει με το δράμα του μετανάστη, του άστεγου, του κατατρεγμένου, γι αυτό απαιτεί από το κράτος ( από μας τους υπόλοιπους δηλαδή) να τους φροντίσει, να τους μορφώσει να τους βρει δουλειά και σπίτι, να φοβερίσει τους Αμερικάνους να πάρουν τα στρατά τους, από τις χώρες τους...Ο αριστερός στην Ελλάδα δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη να αναρωτηθεί γιατί εκεί που κυβέρνησε ο "πατερούλης" τα παιδιά του λακίσανε μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία και τώρα είναι πιο αμερικανάκια κι απ' τους αμερικάνους, γιατί δεν τρώγανε με χρυσά κουτάλια αλλά με το δελτίο, γιατί δεν μένανε σε μεζονέτες αλλά σε θλιβερά μπλόκ, γιατί άμα παραπονιόντουσαν που το χαρτί υγείας ήταν σαν γυαλόχαρτο, τους έκανε επίσκεψη η μυστική αστυνομία και τους έτρωγε το μαύρο σκοτάδι... Ο Ελληνας αριστερός  δίνει  μορφή στο  κενό, οπτικοποιεί την ανοησία, το παράλογο, τον τζάμπα μάγκα, τον φανατικό Σταρχιδιστή. Αποκλειστικός αντιπρόσωπος και διακινητής της ευαισθησίας, δικαιούται τα πάντα και δεν χρωστάει τίποτα, παλεύει και θέλει να αλλάξει τον κόσμο όλο, εκτός απ' τον (συνήθως θλιβερό συνδικαλιστή)  εαυτό του...