Η πτώση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού στην Ελλάδα (είκοσι χρόνια μετά...)

Αν και το ipad ήρθε στην Ελλάδα σχεδόν ταυτόχρονα με τον υπόλοιπο κόσμο( αν το συγκρίνουμε με τις εποχές που μονολογούσαμε όλο θλίψη ¨είμαστε πενήντα χρόνια πίσω"), η πτώση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού όμως, χρειάστηκε είκοσι χρόνια από τις πλατείες, του Βερολίνου, της Μόσχας, του Βουκουρεστίου και της Τιμισοάρα για να φτάσει ξεθεωμένη στην κατάληψη της Νομικής. Εβλεπα τον  Κύριο Αλαβάνο  να αγορεύει στην τηλεόραση, και μου θύμισε το χαμένο βλέμμα του Τσαουσέσκου, στην τελευταία ομιλία του, που αντί το συγκεντρωμένο πλήθος να τον χειροκροτεί ως συνήθως για κάνα δεκάλεπτο, άρχισε να τον γιουχάρει κι  αυτός χαμογελούσε αμήχανα ψάχνοντας απεγνωσμένα κάποια εξήγηση, στα τρομοκρατημένα πρόσωπα των επιτελών του....

Γίνε Αριστερός, είναι εύκολο, είναι της μόδας και δεν κοστίζει...

Το να είναι κανείς αριστερός στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι η τέλεια δουλειά. Δεν χρειάζεται να αποδείξεις τα προσόντα σου για να την εξασκήσεις, αρκεί απλά να το δηλώσεις ,δεν απαιτεί κεφάλαια αφού δουλεύεις με τα λεφτά των άλλων, δεν χρειάζεται να εφαρμόζεις ο ίδιος αυτά που απαιτείς από τους άλλους αφού ομολογείς αφοπλιστικά ότι πολεμάς το σύστημα από μέσα κι ακόμα λειτουργεί σαν το καλύτερο πλυντήριο ενοχών, γιατί γαμώτο εσύ "νοιάζεσαι"...Ο αριστερός είναι ωραίος, έχει λύσεις για όλα για "πάσα νόσο και πάσα μαλακία΄', γιατί μόνο αυτός, ξέρει κάποιον  που θα βάλει τα λεφτά για να γίνουμε Σουηδία (στα παροχές), ενώ  θα συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν γνήσιοι  Ελληνες (στις υποχρεώσεις)... Ο αριστερός δεν χαλάει καρδιές, η αγκαλιά του, τους χωράει όλους, νοιάζεται και παλεύει  για τα κεκτημένα δικαιώματα  του εργάτη αλλά και του  μικρομεσαίου, του αγρότη αλλά και του γιατρού, του ιδιοκτήτη βυτιοφόρου αλλά και του μετανάστη, του εμπορουπαλλήλου αλλά και του συνταξιούχου (στα 45) της Ολυμπιακής, της ΔΕΗ, του ΟΤΕ κλπ...Ο αριστερός δεν χαραμίζει το χρόνο του σε καπιταλιστικά κολπάκια και διλήμματα, (έσοδα-έξοδα),έχει τη λύση στο τσεπάκι, δουλειά για όλους, βασικό μισθός 1500 ευρώ (χωρίς τα επιδόματα), σύνταξη στα 50 για τους άντρες και στα 30 για τις μητέρες (ακόμα και τις μέλλουσες), δωρεάν παιδεία, χωρίς εξετάσεις, χωρίς βαθμούς, χωρίς όριο χρόνου σπουδών, εξασφαλισμένο πτυχίο, εξασφαλισμένη θέση μετά στο δημόσιο, όλα κομπλέ, στο αριστερό σύμπαν υπάρχει κάποιος "πατερούλης" που αφού κέρδισε το γαλαξιακό τζόκερ θα μας φροντίζει και θα μας αγαπάει όλους, αρκεί να  τον ψηφίσουμε...Ο αριστερός δεν αντέχει την αδικία, η ευαίσθητη καρδιά του σπαράζει με το δράμα του μετανάστη, του άστεγου, του κατατρεγμένου, γι αυτό απαιτεί από το κράτος ( από μας τους υπόλοιπους δηλαδή) να τους φροντίσει, να τους μορφώσει να τους βρει δουλειά και σπίτι, να φοβερίσει τους Αμερικάνους να πάρουν τα στρατά τους, από τις χώρες τους...Ο αριστερός στην Ελλάδα δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη να αναρωτηθεί γιατί εκεί που κυβέρνησε ο "πατερούλης" τα παιδιά του λακίσανε μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία και τώρα είναι πιο αμερικανάκια κι απ' τους αμερικάνους, γιατί δεν τρώγανε με χρυσά κουτάλια αλλά με το δελτίο, γιατί δεν μένανε σε μεζονέτες αλλά σε θλιβερά μπλόκ, γιατί άμα παραπονιόντουσαν που το χαρτί υγείας ήταν σαν γυαλόχαρτο, τους έκανε επίσκεψη η μυστική αστυνομία και τους έτρωγε το μαύρο σκοτάδι... Ο Ελληνας αριστερός  δίνει  μορφή στο  κενό, οπτικοποιεί την ανοησία, το παράλογο, τον τζάμπα μάγκα, τον φανατικό Σταρχιδιστή. Αποκλειστικός αντιπρόσωπος και διακινητής της ευαισθησίας, δικαιούται τα πάντα και δεν χρωστάει τίποτα, παλεύει και θέλει να αλλάξει τον κόσμο όλο, εκτός απ' τον (συνήθως θλιβερό συνδικαλιστή)  εαυτό του...

Ο Χατζηδάκης και η (spesial edition) Λιλιπούπολη....

Υπάρχει μια αποκρουστική μορφή ανθρώπου, η οποία χρησιμοποιώντας την προστασία της αγέλης, ξεμοναχιάζει το υποψήφιο θύμα και μόνο τότε, όταν  σιγουρευτεί ότι δεν υπάρχει δυνατότητα αντίδρασης, προχωρεί στην αηδιαστική όσο και θρασύδειλη διαδικασία του λιντζαρίσματος. Δεν ξέρω κι ούτε μ' ενδιαφέρει η πονεμένη ιστορία του καθενός απ' αυτούς τους (υποθέτω) συνομηλίκους μου, που κοπανάγανε έναν φανερά φοβισμένο όσο και ανίκανο να αμυνθεί άνθρωπο. Πιθανόν να ήταν και πελάτες του συγκεκριμένου βουλευτή, πιθανόν και ο ίδιος να τους είχε δώσει θέση στο δημόσιο, υπερωρίες και επιδόματα.Δεν ξέρω αν ο συγκεκριμένος βουλευτής είναι περισσότερο φαύλος, ψεύτης και υποκριτής από πολλούς  καθημερινούς ανθρώπους που τυχαίνει να συναναστρέφομαι, πολλές φορές αναγκαστικά και οι οποίοι εξαντλούν τα συγκεκριμένα ταλέντα σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται. Αυτό που ξέρω είναι πως δεν θα το έκανα ποτέ, ποτέ δεν θα χτυπούσα έναν άνθρωπο που τον κρατάνε άλλοι δέκα και που είναι ανίκανος να αμυνθεί, γιατί απλά το θεωρώ μεγάλη ξεφτίλα...

Το Νόημα του Δεκέμβρη...

Μέχρι προχτές φοράγαμε κοντομάνικα. Το Σάββατο έτρεχα στα σούπερ μάρκετ με τη μηχανή, και χιόνιζε. Ετσι πούντιασα και τώρα αφού βαρέθηκα όλη μέρα να γυρνάω από κρεβάτι σε καναπέ και το ανάποδο είπα να γίνω μπλόγγερ να περάσει κι η νύχτα και να επικοινωνήσω με κανέναν άλλον ταλαίπωρο για να βελτιώσω και την κοινωνικότητά μου αφού ούτε τα παιδιά ούτε η γυναίκα μου δείχνουν καμιά διάθεση να μου συμπαρασταθούν. Η αλήθεια είναι πως δεν τα πολυγουστάρω αυτά τα ιντερνετικά κολλητιλίκια αλλά το τελευταίο διάστημα μπήκα στο τριπάκι να γράφω σχόλια στο protagon και σκέφτηκα αντί να δουλεύω για τους άλλους, ν' ανοίξω το δικό μου μαγαζί να πουλάω "τροφή για το μυαλό"..Αυτό ήταν ο πρόλογος, και είναι φυσιολογικό αφού έχω σκοπό να φτιάξω ένα γαμάτο κείμενο με αρχή και μέση.Λοιπόν στο ζουμί της υπόθεσης τώρα να σας διαφωτίσω για το νόημα του Δεκέμβρη. Ο Δεκέμβρης ανέκαθεν έβριθε νοημάτων τόσο πολύπλοκων όσο και απλοϊκών.Πι χι οι νιφάδες του χιονιού που πέφτει το Δεκέμβρη έχουν μεγαλύτερη εντροπία απ' αυτές του Αυγούστου, το Θείο Βρέφος γεννήθηκε Δεκέμβρη και τα Δεκεμβριανά έγιναν πάλι τον Δεκέμβρη...Πάρα πολλές συμπτώσεις παιδιά, πάμε παρακάτω...Η νεολαία μας πριν δυο χρόνια εξεγέρθηκε, φόρεσε All Star και φούτερ με κουκούλα και τα κανε λαμπόγυαλο...Χρησιμοποίησε τα κινητά της και τα Laptop, με επιδεξιότητα που δεν διακρίνεις συνήθως, όταν η εξέγερση σιγοβράζει  και για να μήν κολλήσει ανακατεύει τίποτα καταλήψεις της πλάκας,επικοινώνησε, οργανώθηκε κι έκαψε την μισή Αθήνα...Οσοι το πήρανε έγκαιρα χαμπάρι, πήγανε και ψωνίσανε με σούπερ έκπτωση...Η νεολαία μας παιδιά επιτέλους σηκώθηκε απ' την τηλεόραση και το Playstation και οργισμένη άρχισε να παίζει Playstation στο δρόμο...Πέρναγε την μια πίστα μετά την άλλη κι ευτυχώς για εμάς τούς αθώους γονείς, δεν είχε στις επιλογές των όπλων, όσα όπλα έχει το CALL of DYTY4(Modern Warfare)....Φέτος η επέτειος ήταν κούφια. Αλλά αν θέλετε την γνώμη μου τα παιδιά μας είδαν τις αδυναμίες τους και οργανώνονται. Μας μισούνε περισσότερο απ' όσο βαριούνται. Δεν γυρίζω ποτέ την πλάτη μου στην (μεγάλη μου) κόρη, είμαι πάντα σε ετοιμότητα να ανταποδώσω το χτύπημα και σκέφτομαι να βάλω ανιχνευτή  μετάλλων στη εξώπορτα....  Το νόημα του Δεκέμβρη  είναι    "ο χαλαρωμένος γονιός είναι τελειωμένος"...Να οργανωθούμε παιδιά....